Okrucieństwo

Boże, spałem dobrze. Budząc się około 11:00, szybko ogarnęło mnie zdenerwowanie. A co jeśli leki nie zadziałają? Myślałem. Idąc na górę, przemknęłam do kuchni, mijając drzwi mojej siostry. Nie słyszałem, żeby ktoś dochodził z jej pokoju. Pewnie nadal śpi. Nalewając mi szklankę mleka i miskę płatków śniadaniowych, przełknęłam śniadanie. Jezu, byłem głodny. Po chwili usłyszałem, jak moja siostra chodzi po swoim pokoju i kieruje się do toalety. Wyznaczając sobie moment, aby przejść obok niej i wrócić do sypialni, ruszyłem korytarzem. Boże, wyglądała jak wrak pociągu. Spojrzała na mnie i szybko przeszła obok mnie, nie mówiąc ani słowa, tak jak zwykle. „Jezu...

Kolejna dobranoc – część III Minęło zaledwie kilka nocy, odkąd Jason zaczął ją dręczyć, ale już jego obrzydliwe ataki zaczęły wydawać się rutyną. Hannah była już w domu i siedziała przy stole, jedząc wieczorny posiłek, kiedy ich brat wrócił z pracy do domu. Sarah również usiadła przy stole, jej mały posiłek był już gotowy. Hannah zauważyła, że ​​jej siostra została odizolowana jak cholera. Rozmawiała z nią o tym, jak minęła szkoła, ale Sarah przez cały czas siedziała i wpatrywała się w dal. Nie mogła nikomu wyznać tego, o czym myślała – gdyby to zrobiła, straciliby Hannah – sądy nie pozwoliłyby jej...

Spójrzmy prawdzie w oczy, wszyscy mieliśmy fantazję o schwytaniu i torturowaniu Penny przez doktora Clawa. Oto moja fanazja, mam nadzieję, że się spodoba, ponieważ jest to moje pierwsze opowiadanie. Penny biegła w deszczu w kierunku starego i pozornie pustego budynku. Jeśli jej informacje były prawdziwe, była to kryjówka i tajne laboratorium doktora Clawa. Była gotowa łowić to sama. Nikt nie wiedział, że jej nie ma, ani wujek Gadżet, ani Mózg. Miała 14 lat i była gotowa sama to skończyć. Nawet w razie kłopotów miała przy sobie komunikator na zegarku i zaufaną książkę komputerową. Była gotowa na wszystko, co Dr Claw może...

Wielka sprawa Trixie Rozdział 1 Podsumowanie Trixie Trixie Daniels zaparkowała przed kwaterą główną Czarnego Nowego Porządku Świata. Poprawiła makijaż w lustrze, jej usta były ciemnoczerwone, a szminka lekko rozmazana. Roześmiała się, kiedy przypomniała sobie, jak jej sprawca ledwo miał sprzęt potrzebny do choćby lekkiego rozmazania jej konturówki do ust. „Głupi mali biali chłopcy” – powiedziała do siebie, chichocząc. Spojrzała w dół na swoje małe piersi, poprawiając zbyt ciasny top bez rękawów. Nawet nie musiałam ich wyjmować, żeby wykonać robotę, pomyślała. Jej piersi były małe jak na 22-latkę, tylko miseczki A, ale dzięki temu była tak efektowna. Biali chłopcy mieli małe fiuty...

Rozdział trzydziesty siódmy BORSUK Proszę! Elf zwiadowca krzyknął. „Nie rozumiem, dlaczego narzekasz”, powiedziałem, ładując go do trebusza, „zwracam cię do twojej armii”. „Trzymaj się tego mocno, Imperial, i nie wypuszczaj tego zbyt wcześnie.” Trenok chrząknął, przywiązując paski spadochronu do nadgarstków przerażonego mężczyzny. „To nie zadziała!” Płakał. Uklękłam do jego poziomu i ze współczuciem położyłam dłoń na jego ramieniu. „Postęp osiąga się przez uciszenie niedowiarków, mały imperatorze. Wszyscy wielcy naukowcy naszych czasów byli kiedyś nazywani szaleńcami ze względu na swoje idee”. „Wielcy naukowcy?” Trenok roześmiał się: „Jakich obliczeń dokonałeś?” „Nie potrzebujesz tych matematycznych bzdur, jeśli tylko wierzysz w siebie”. Inspirujący. Czy wyrzeźbią...

Przebudzenia 5 -------------------------------------------------- ------------- Tahir i Kapitan przeglądali nadchodzące raporty. Najwyraźniej wcześniejsze działania Tahira położyły na pewien czas kres planom grupy lekarzy. Siedzieli nad tym już od kilku godzin, kiedy Tahir zauważył zgłoszenie o zwłokach. Przeczytanie go zajęło mu chwilę, odwrócił się w stronę Kapitana i zwrócił jego uwagę. „Ten raport szczegółowo opisuje znalezione ciało, co wydaje się dziwne, to to, że ciało w ogóle nie miało mózgu. To było prawie tak, jakby jama czaszki została odkurzona”. - powiedział Tahir, wręczając raport kapitanowi. Przeglądając go, podniósł wzrok. „Myślisz, że to robota grupy lekarzy?” Tahir potrząsnął głową „Nie, właściwie to brzmi bardziej...

Prolog Chciałbym podziękować tym, którzy przeczytali i skomentowali moje historie na ich temat. Jest to kompletne przepisanie drugiego rozdziału mojej historii „The Barfly” pierwotnie opublikowanej na forum. Chciałabym prosić tych z Was, którzy nagradzają mnie negatywnymi głosami w grupach, aby pozostawili kilka komentarzy, abym mógł dowiedzieć się, czego czytelnicy nie lubią w moich opowiadaniach. Chciałbym również prosić tych z Was, którzy lubią moje historie, aby rzucili na mnie uwagę, aby utrzymać je w przystępnej pozycji. Cieszyć się J. Bailey Barfly, rozdz. 2, przepisz Obudził się następnego ranka przy zapachu kawy. Na początku był trochę zdezorientowany, ponieważ mieszkał sam, ale potem go...